çilê pêş e, meha zivistanê ya navîn,
Feqet germ e, hewa xweş e nolî havîn.
Dua dikin: “Sala xêr e…”
Li hêviyê ne pez here çêre.
Lê ez, li hêviya bagerê me, bagerên seq...
Têl dizûkin nolî guran,
Teyr xwe davêjin qul û piran,
Zivistan tê, “bazirgan”ê xwe “îx” dike,
Ba “birinc”ê xwe “têx” dike,
Li deşt û çolan dişûlikin “ziyayêd spî”,
Evd û ruhber xwe jê dipî,
Surr dişidin, berf direqe dibe şepe.
Ez hez dikim ku zivistan
Mîna xwe be.