Mój stryjek jest hodowcą moli [Gaelic [Irish Gaelic] translation]

Mój stryjek jest niezwykłym panem,

Nie byle jakim –

Mój stryjek wąsy miał wełniane,

Wełniane baki,

Lesz nie strzygł ich, wszak nie jest owcą,

Ani nie golił,

Bo stryjek raczej jest hodowcą,

Hodowcą moli, złotych moli...

Mój stryjek, hej, mój stryjek,

Antynaftalinista,

Żadnego z moli nie zabije,

Lecz z usług ich korzysta.

Z nimi pogodniej, życie jest lepsze,

Bije z nich blask,

Choć zjedzą spodnie i zrobią w swetrze

Dziurkę – nie raz,

Nie dwa,

Nie raz, nie dwa, nie raz...

Mój stryjek – to jest tęga głowa

I całkiem gładka,

Bo włosy mół mu skonsumował,

Aż do ostatka.

Czyś widział lśniącą nad łysiną

Cud aureolę?

To hołd składają stryjka czynom

Złociste mole, wdzięczne mole...

Mój stryjek, hej, mój stryjek –

Antynaftalinista!

Żadnego z moli nie zabije,

Lecz z usług ich korzysta.

Z nimi pogodniej, życie jest lepsze,

Bije z nich blask,

Choć zjedzą spodnie i zrobią w swetrze

Dziurkę – nie raz,

Nie dwa,

Nie raz, nie dwa, oj, nie raz...

Więc gdy zaniesie się na słotę

W dzień czy też nocą,

Malutkie mole, takie złote,

Świat Ci ozłocą.

Wygryzą dziurkę w ciemnym niebie,

I mrok przemiją -

Bo mole to są proszę Ciebie,

Mini-aniołki mego stryja...

Mój stryjek, hej, mój stryjek,

Antynaftalinista,

Żadnego z moli nie zabije,

Lecz z usług ich korzysta.

Z nimi pogodniej, życie jest lepsze,

Bije z nich blask,

Choć zjedzą spodnie i zrobią w swetrze

Dziurkę - nie raz,

Nie dwa,

No, nie raz, nie dwa, oj, nie raz...