Mój generał ołowiany [English translation]

Pośród moich ołowianych żołnierzyków,

Rozsypanych tyralierem po podłodze

Sterczał w czapie trójgraniastej, pełen szyku,

Mój generał ołowiany, zwany wodzem.

On ustawiał do ataku swoje roty

I przypierał armie wroga aż do ściany,

Lecz mu salutować nie miał nikt ochoty,

Bo był tylko generałem ołowianym!

Generałom tym prawdziwym ‒ cześć i chwała,

Do każdego rzekłbym: «Generale, prowadź!» ‒

Ale dobrze mieć takiego generała,

Któremu nie trzeba salutować!

Raz, dwa, raz, dwa, raz, dwa, trzy, cztery, raz, dwa, trzy, cztery!

...pięć!

A gdy się skończyła wreszcie bitwa cała

I żołnierze byli wielce utrudzeni,

Wzięłem swego zwycięskiego generała

I wsadziłem z żołnierzami do kieszeni!

A on wcale nie buntował się, nie skarżył,

Ale wobec losu uczył się pokory ‒

Chociaż taki dumny był ze swojej szarży,

Choć w kieszenie go uwierał mój scyzoryk!

Generałom tym prawdziwym ‒ cześć i chwała ,

Do każdego rzekłbym: «Generale, prowadź!» ‒

Ale dobrze mieć takiego generała,

Któremu tak łatwo w kieszeń schować!

Raz, dwa, raz, dwa, raz, dwa, trzy, cztery, raz, dwa, trzy, cztery!

...pięć!