‘K kan toegeven,
meerdere keren
baart me angst
- al vergaat mijn hart als
een verweerd blad -
de opwinding
Die ken ik al lang
Maar nauwelijks kan geloven
Ze joeg me door zeven zeeën.
Nestelt in mijn lichaam, bespiedt mijn ziel,
De verlangen trekt aan mijn manen en snijdt in mijn rib.
Refrén:
Maak me weer eens wakker
uit dode droom
Maak me los van mijn boeien
'k vraag me af of je ‘t durft of doet?
Offer me nog een keer
op je altaar
De les heb ik geleerd
Omarm me maar
Geloof je het nog, durf je het weer?
Geen waarschuwing,
verschrikking
Niets helpt me, helemaal niet
als de nachtmerrie me verhit
Het raakt mijn huid even aan, en wordt ‘t bloed ‘n lavagloed
Iedereen gaat dood, maar leven wie kan goed?
Refrén:
Maak me weer eens wakker
uit dode droom
Maak me los van mijn boeien
'k vraag me af of je ‘t durft of doet?
Offer me nog een keer
op je altaar
De les heb ik geleerd
Omarm me maar
Geloof je het nog, durf je het weer?
Maak me wakker / Nog een keer / Uit dode droom
Vergeef me / Offer me / Omarm me