любви достойна только мама [Lyubvi dostoyana tolko mama] [Greek translation]

Ενώ άλλοι σε χάιδευαν, με κουβαλούσες ( με κρατούσες στα χέρια σου)

Και ήσουν τόσο καθαρή όσο το θαλασσινό νερό...

Αλλά το αλάτι σου τρώει τις πληγές μου...

Αγάπη αξίζει μόνο η μαμά....

Τα κύματά σου δεν θα σπάσουν αυτά τα βράχια

Η καρδιά μου είναι πέτρα, είσαι το θαλασσινό νερό.

Αλλά το αλάτι σου τρώει τις πληγές μου...

Αγάπη αξίζει μόνο η μαμά....

Υποσχέθηκα να ξεχάσω, αλλά δεν ξέχασα ότι έγινε...

Υποσχέθηκες να θυμάσαι για πάντα, αλλά ξέχασες.

Και έτσι κάθε μέρα μας πετάξες στον κύκλο.

Όσα νιώθεις δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα ψέμα κάτω απ' τη πούδρα σου.

Δεν καθυστερείς, то πρωινό τρένο,

Περιμένεις στην πλατφόρμα μετά από την νύχτα στο κλαμπ,

Και δεν με εκτιμούν οι φίλους σου οι ιδεαλιστές,

Όλη η μουσική, στο στούντιο -καλύφτηκε απ' αυτό.

Καλύφτηκε απ' τον άνεμο, εκείνον όπου εκεί το μυαλό

είναι τρελαμένο, αρρωστημένο με σιδερογροθιές

Μετράω τις στιγμές, που αγάπησα. Να αξίζει

Δεν υπάρχει τίποτα για μένα. Εφ 'όσον στα ψέματα

Είσαι βουτηγμένη, δεν γυρνάνε πίσω αυτά που έζησες....

Λες ότι ξενέρωσες, κι εγώ το ίδιο,

Ναι, πονάω, αλλά κρατώντας ίσια την πλάτη,

Λέω "Αγάπη αξίζει μόνο η μαμά!"

Θυμάσαι πώς κάποτε ρώτησα: "Πες μου αγάπη μου,

Μπροστά στην μοίρα είμαστε αδύναμοι, αν συμβεί κάτι

και μείνω ανάπηρος και δεν μπορώ να περπατήσω

Θα είσαι δίπλα μου;" Κι είπες ,« Ναι αγάπη μου. "

Αλλά κατάλαβα πολλά χρόνια αργότερα ότι αυτά είναι μόνο λόγια....

Με θρυμμάτισες σαν κρύσταλλο

Μετά το σπάσιμο σε κομμάτια ... Σε συγχώρεσα.

Μόνο εκεί, στον ουρανό, δεν θα σε συγχωρήσουν,

Νομίζω ότι πόνεσες πάρα πολύ,

Κάποιον που είχε έρθει κοντά και ήταν σε θέση να δει σ' αυτά τα μάτια ηρεμία.

Ενώ η θλίψη πνιγόταν στο αλκοόλ πίσω απ' τον τοίχο,

Η μαμά έκλαιγε και τότε τραγούδησα το "Δεν μου αξίζεις"

Με έριξες στη φωτιά, αλλά τώρα τι είσαι για μένα;

Ο πόνος μου. Μένοντας χωρίς εσένα συνειδητοποίησα ότι:

Την αγνή και ειλικρινή αγάπη με αληθινά αισθήματα αξίζει ...

Μόνο η μαμά ... και κανένας άλλος

Ενώ άλλοι σε χάιδευαν, με κουβαλούσες ( με κρατούσες στα χέρια σου)

Και ήσουν τόσο καθαρή όσο το θαλασσινό νερό ...

Αλλά το αλάτι σου τρώει τις πληγές μου...

Μόνο η αγάπη της μαμάς αξίζει....

Τα κύματά σου δεν θα σπάσουν αυτά τα βράχια

Η καρδιά μου είναι πέτρα, είσαι το θαλασσινό νερό.

Αλλά το αλάτι σου τρώει τις πληγές μου...

Αγάπη αξίζει μόνο η μαμά....