Кешегә ғүмерҙәр бирелә
Мең түгел, бары тик бер генә.
Кулымдан төшөрмәм мин һине,
Йәнкәйем, төшөрмәм мәңгегә.
Мин һине ташламам мәңгегә - мәңгегә,
Шул әсе яҙмыштар ҡулына.
Ташламам бер ҡасан, бер ҡайҙа, бер кемгә,
Эй, Хоҙай, иҫәнлек бир һин беҙгә.
Тиҙ үтә был тормош яҙҙары,
Ә алда-һалҡыны ҡарҙары.
Мин һине өшөтмәм, туңдырмам.
Йәнкәйем, онотма мин барын.
Беҙ икәү бер төнөн, һин дә мин,
Шатлык та ҡайғы ла гел уртаҡ,
Йөрәктәр мәңгегә бәйләнгән,
Мөхәббәт мәңгелек табышмаҡ.