Τρεις καλόήροι Κρητικοί
τζιαι τρεις `που τ’ Άγιον Όρος
καράβιν αρματώσανε
καράβιν αρματώσανε
με το Χριστός Ανέστη
τζιαι με το Κύριε ελέησον
τζιαι με το Κύριε ελέησον
στην Κρήτη για να πάσιν
κι ο ναύτης τους αρρώστησε
στου καραβκιού την πλώρη
δεν έσιει μάνα να τον κλαί
τζιύρην να τον λυπάται
μητ’ αδερφό, μητ’ αδερφή
να τον μοιρολοάται.
Τον κλαίει ο καπετάνιος του
τον κλαίει ο καπετάνιος
το νιο το παλλικάρι
Ασήκου πάνω ναύτη μας
σήκου να κουπασάρεις
Πιάστε με για να σηκωθώ
πιάστε με για να σηκωθώ
τζιαι βάρτε με να κάτσω
τζιαι φέρτε μου την χάρτα μου
τον αργυρόν κουμπάσο
να κουμπασάρω τον τζιαιρόν
να κουμπασάρω τον τζιαιρόν
να βκούμε σε λιμάνι
θωρείτε τζιείνα τα βουνά
ανάμεσα να πάτε
δεξιά ρίξτε την άγκυρα
δεξιά ρίξτε την άγκυρα
τζι αριστερά εμένα
τζιαι εσείς μικρά ναυτόπουλα
τζι εσείς μικρά ναυτόπουλα
να βκάλετε το μνήμα
να μεν το βκάλετε μακράν
να μεν το βκάλετε μακράν
κοντά στο παραγιάλλι
να μ'αχτυπούν τα τζιύμματα
να'χω δροσιάν μεγάλη
να μ'αχτυπούν τα τζιύμματα..