Θέλω το σεληνόφως
το θλιβερό μου αυτό βράδυ
θεϊκή για να μοιάσει
η ψεύτικη σου εικόνα
Δική μου να σε νιώσω, δική μου όπως,
όπως καμμία.
Από τότε που έχεις φύγει
δεν έχω δει φως της σελήνης.
Από τότε που έχεις φύγει
δεν έχω δει φως της σελήνης.
Νιώθω τα δεσμά σου
γάντζοι πως είναι, νύχια να'ναι
που σε πνίγουν στην ακτή
της ξεφάντωσης, του πόνου.
Με σέρνουν οι δικές σου αλυσίδες
στη σιγαλιά της νύχτας
πανσέληνη ας είναι
μπλε όπως καμμία
Από τότε που έχεις φύγει
δεν έχω δει φως της σελήνης.
Από τότε που έχεις φύγει
δεν έχω δει φως της σελήνης
Κι αν ποτέ δεν θα ξανάρθεις
μικρή μου εσύ επαρχία
στο λατρεμένο μου δάσος
κρύο και μελαγχολία
Τουλάχιστον η ανάμνησή σου
ας ρίξει φως στη σκοτεινιά μου..
Από τότε που έχεις φύγει
δεν έχω δει φως της σελήνης.
Από τότε που έχεις φύγει
δεν έχω δει φως της σελήνης.