Το απόγευμα της 12ης Δεκεμβρίου
Στην Piazza del Duomo το έχετε ανάψει
Αλλά στην οδό Corso δεν υπάρχουν φώτα
Ο δήμος τα αφαίρεσε για το καυτό φθινόπωρο
Στην Piazza Fontana η κίνηση είναι χαοτική
Υπάρχει η αγορά των αγροτών
Σε λίγες ώρες στο λεωφορείο για Μιλάνο
Το κεφάλι κρυμμένο στον σηκωμένο γιακά του παλτού
Όλα πρέπει να γίνουν πολύ γρήγορα
Γιατί η τράπεζα κατεβάζει τα στόρια
Πόσο γρήγορα πετάνε όλα
Ολα τόσο γρήγορα, αποταμιεύσεις και άνθρωποι
Όχι, όχι, όχι, δεν μπορούμε πλέον να κοιμόμαστε
Το φεγγάρι είναι κόκκινο, είναι κόκκινο από τη βία
Πρέπει να θρηνήσουμε τα όνειρα για να καταλάβουμε
Ότι και η τελευταία αστική δικαιοσύνη πέθανε
Ο Δεκέμβρης έρχεται το βράδυ
Ενώ οι άνθρωποι μιλάνε για τα Χριστούγεννα
Αν αυτή η ζωή είχε μέλλον
Θα μπορούσα κι εγώ να πάρω ένα σπίτι
Ο κόσμος το λέει στην Piazza Fontana
Ίσως να ανατινάχθηκε ένας λέβητας
Δεκαέξι πτώματα στην Πλατεία
Ένας καρδινάλιος τα ευλογούσε
Όχι, όχι, όχι, δεν μπορούμε πλέον να κοιμόμαστε
Το φεγγάρι είναι κόκκινο, είναι κόκκινο από τη βία
Πρέπει να θρηνήσουμε τα όνειρα για να καταλάβουμε
Ότι και η τελευταία αστική δικαιοσύνη πέθανε
Νύχτες αίματος και τρόμου
Έχουν έρθει στη χώρα μου
Ποιος θα πληρώσει για τα αθώα θύματα?
Ποιος θα δώσει ζωή στον Pinelli τον εργάτη του σιδηροδρόμου?
Χθες ονειρεύτηκα τον αφέντη μου
Σε μια εμπιστευτική συνάντηση
Όλοι έβγαλαν τα καπέλα τους
Πριν κάνουν αυτή τη σφαγή
Όχι, όχι, όχι, δεν μπορούμε πλέον να κοιμόμαστε
Το φεγγάρι είναι κόκκινο, είναι κόκκινο από τη βία
Πρέπει να θρηνήσουμε τα όνειρα για να καταλάβουμε
Ότι και η τελευταία αστική δικαιοσύνη πέθανε
Στο βουνό των μαρτύρων μας
Ορκιζόμαστε στους Gramsci και Matteotti
Στον εργάτη που έπεσε στο εργοτάξιο
Σε κάθε σύντροφο που θαφτεί στη φυλακή
Ο φασισμός έρχεται σαν γέρος
Ρουφάει τη ζωή απο κάθε νιότη
Αλλά μπορείς να ακούσεις τις φωνές στο οδόφραγμα?
Η εργατική τάξη συνεχίζει τον αγώνα της
Όχι, όχι, όχι, δεν μπορούμε πλέον να κοιμόμαστε
Το φεγγάρι είναι κόκκινο, είναι κόκκινο από τη βία
Πρέπει να θρηνήσουμε τα όνειρα για να καταλάβουμε
Ότι και η τελευταία αστική δικαιοσύνη πέθανε
Όχι, όχι, όχι, δεν μπορούμε πλέον να κοιμόμαστε
Το φεγγάρι είναι κόκκινο, είναι κόκκινο από τη βία
Πρέπει να θρηνήσουμε τα όνειρα για να καταλάβουμε
Ότι και η τελευταία αστική δικαιοσύνη πέθανε