Πάλι την κοιτάζω και την αρπάζω απ' το χέρι,
Τα χείλη της στα χείλη μου κολλάω,
Είμαι εθισμένος με το φως της,
Φεγγάρι είναι η αγάπη μου.
Δεν έχω ύπνο αφού δεν είναι δικιά μου, δεν είναι δικιά μου.
Πολλές γυναίκες, μα καμία δεν είναι αυτή.
Δεν έχω ύπνο αφού δεν είναι δικιά μου, δεν είναι δικιά μου.
Πολλές γυναίκες, μα καμία δεν είναι αυτή.
Όχι με ροδοπέταλα δεν θα την κερδίσεις,
Ούτε με διαμάντια μεγάλα.
Σου δίνει το φως της,
Κάθε βράδυ στους δρόμους.
Συγχωραμε που δεν μπορώ χωρίς σενα,
Μπορώ χωρίς αέρα, μπορώ χωρίς κανέναν.
Αγκαλιασέ με με το φως σου,
Ασε με να απομακρυνθώ απο αυτή τη γη.
Δεν έχω ύπνο αφού δεν είναι δικιά μου, δεν είναι δικιά μου.
Πολλές γυναίκες, μα καμία δεν είναι αυτή.
Δεν έχω ύπνο αφού δεν είναι δικιά μου, δεν είναι δικιά μου.
Πολλές γυναίκες, μα καμία δεν είναι αυτή.
Όχι με ροδοπέταλα δεν θα την κερδίσεις,
Ούτε με διαμάντια μεγάλα.
Σου δίνει το φως της,
Κάθε βράδυ στους δρόμους.
Και πάλι σήμερα
Πάλι σήμερα στους δρόμους,
Τη νύχτα στους δρόμους,
Σε ψάχνω και πάλι,
Το φως σου.
Όχι με ροδοπέταλα δεν θα την κερδίσεις,
Ούτε με διαμάντια μεγάλα.
Σου δίνει το φως της,
Κάθε βράδυ στους δρόμους.