Lullaby of London [Polish translation]

Gdy pewnego wiosennego wieczoru

szedłem wzdłuż rzeki,

usłyszałem zapomnianą piosenkę z dawno minionych czasów,

którą przywiał silny północny wiatr.

Choć już nie słychać samotnego derkacza,

wykrzykującego swe smutki i radości,

usłyszysz samochody, wrzaski z barów,

śmiech i awantury.

Oby duchy, które wyły nocą wokół domu,

nigdy nie przeszkadzały ci spać.

Niech one wszystkie mocno śpią tej nocy w piekle,

czy gdziekolwiek są.

Gdy z ciężkim sercem szedłem dalej,

jakiś kamyk zatańczył z prądem rzeki,

a piosenka brzmiała nadal, choć pogasły światła,

a północny wiatr lekko wzdychał.

Wieczorna bryza nadchodząca ze wschodu

musnęła1 brzeg rzeki,

więc teraz modlę się, dziecino, o twój sen tej nocy,

gdy usłyszysz tę kołysankę.

Oby wiatr wiejący od nawiedzonych grobów

nigdy nie przyniósł ci cierpienia.

Oby jasne anioły czuwały nad tobą tej nocy

i chroniły cię, gdy śpisz.

1. dosł. „ucałowała”