Lullaby [Greek translation]

Με ραβδωτά πόδια ο άνθρωπος-αράχνη έρχεται

μαλακά μέσα από τη σκιά του απογευματινού ήλιου

τρυπώνοντας από τα παράθυρα του ευτυχισμένα αποκαμωμένου

ψάχνοντας για το θύμα που τρέμει στο κρεββάτι

αναζητώντας φόβο στο αυξανόμενο σκοτάδι και

ξαφνικά! Μια κίνηση στη γωνία του δωματίου!

Και δεν υπάρχει τίποτα που να μπορώ να κάνω όταν

αντιλαμβάνομαι με τρόμο ότι ο άνθρωπος-αράχνη έχει

εμένα απόψε για δείπνο

Ήσυχα γελάει και κουνώντας το κεφάλι σέρνεται

πιο κοντά τώρα πιο κοντά στα πόδια του κρεββατιού και

πιο μαλακά από σκιά και πιο γρήγορα από μύγες τα χέρια του

είναι τριγύρω μου και η γλώσσα του στα μάτια μου

"μείνε ακίνητος μείνε ήρεμος μείνε αμίλητος τώρα πολύτιμό μου

αγόρι μην παλεύεις έτσι ή αλλιώς θα σ'αγαπήσω περισσότερο

γιατί είναι πολύ αργά να ξεφύγεις ή ν'ανάψεις το φως

ο άνθρωπος-αράχνη σε έχει για δείπνο απόψε"

Kαι νιώθω ότι τρώγομαι από χιλιάδες εκατομμύρια

τρεμάμενες χνουδωτές τρύπες και ξέρω ότι το πρωί

θα ξυπνήσω στο τρεμάμενο κρύο

και ο άνθρωπος-αράχνη είναι πάντα πεινασμένος....