Love the Way You Lie [Greek translation]

Απλά θα στέκεσαι εκεί

και θα με κοιτάς να καίγομαι,

αλλά δεν πειράζει,

γιατί μου αρέσει

ο τρόπος που πονάει.

Απλα θα στέκεσαι εκεί

και θα με ακούς να κλαίω,

αλλά δεν πειράζει,

γιατί λατρεύω τον τρόπο που λές ψέμματα.

Αγαπώ τον τρόπο που λές ψέμματα.

Αγαπώ τον τρόπο που λές ψέμματα.

Δεν μπορώ να σου πω τι στα αλήθεια είναι,

μπορώ μόνο να σου πώ πως με κάνει να νιώθω.

Και τώρα υπάρχει ένα ατσάλινο μαχαίρι

στον λαιμό μου.

Δεν μπορώ να αναπνεύσω αλλα εξακολουθώ να παλεύω,

για όσο ακόμα μπορώ να παλέψω,

για όσο το λάθος μοιάζει σωστό.

Είναι σαν να πετάω

μαστουρωμένος απο μια αγάπη.

Μεθυσμένος απο το μίσος μου,

σαν να έχω πάρει ναρκωτικά.

Όσο περισσότερο πονάω τόσο πιο πολύ το αγαπάω.

Δεν μπορώ να αναπνεύσω και λίγο πριν πνιγώ,

με σώζει.

Με μισει και το λατρεύω αυτό

"Περίμενε, που πάς;!"

"Σε εγκαταλείπω"

"Όχι δεν το κάνεις. Γύρνα πίσω"

Τρέχουμε πάλι πίσω,

πάλι τα ίδια.

Είναι τόσο παρανοικό,

γιατί οταν τα πηγαίνουμε καλα,

τα πηγαίνουμε θαυμάσια,

τότε εγώ είμαι ο Superman,

με τον άνεμο στην πλάτη

και αυτή είναι η Lois Lane *.

Aλλά όταν τα πηγαίνουμε άσχημα,

είναι φρικτά!

Νιώθω τόση ντροπή

Σπάω ότι βρω μπροστά μου

"Ποιος είναι αυτός ο τύπος;"

"Δεν ξέρω καν το ονομά του!

Σήκωσα χέρι πάνω της,

ποτέ δεν θα ξαναπέσω τόσο χαμηλά.

Υποθέτω πώς δεν ξέρω την ίδια μου την δύναμη

Απλά θα στέκεσαι εκεί

και θα με κοιτάς να καίγομαι,

αλλά δεν πειράζει,

γιατί μου αρέσει

ο τρόπος που πονάει.

Απλα θα στέκεσαι εκεί

και θα με ακούς να κλαίω,

αλλά δεν πειράζει,

γιατί λατρεύω τον τρόπο που λές ψέμματα.

Αγαπώ τον τρόπο που λές ψέμματα.

Αγαπώ τον τρόπο που λές ψέμματα.

Έχεις αγαπήσει ποτέ κάποιον τόσο πολύ,

που να αναπνέεις σχεδον με το ζόρι οταν είσαι μαζί του;

Να συναντιέστε και κανένας απ' τους δυό σας να μη ξέρει τι τον έπιασε;

Είχες ποτέ αυτό το ζεστό παράξενο συναίσθημα;

Ναι αυτην την ανατριχίλα κάποτε την είχες,

τώρα αρρωσταίνεις και μόνο που την βλέπεις.

Ορκίστηκες ότι δεν θα τη χτυπούσες ποτέ,

ότι ποτέ δεν θα έκανες κατι που θα τη πλήγωνε.

Τώρα όμως ο ένας στο πρόσωπο του άλλου εκτοξεύετε δηλητήριο με αυτές τις λέξεις.

που όταν τις ξεστομίζετε,

σπρώχνεστε, ο ένας τραβά τα μαλλιά του άλλου,

γρατζουνιέστε, γδέρνεστε, δαγκώνεστε, ρίχνετε ο ένας τον άλλο κάτω, τσιμπιέστε.

Τόσο χαμένοι σε έκεινες τις στιγμές,

όταν τις ζείς,

είναι ο θυμός που επικρατεί

και σας ελέγχει και τους δύο.

Λένε ότι το καλύτερο είναι

να τραβήξετε χωριστούς δρόμους,

αλλά υποθέτω πως δεν σας καταλαβαίνουν

Γιατί αυτό που έγινε σήμερα,

έγινε και χθές,

το χθες όμως τελείωσε, είναι μια διαφορετική μέρα.

Είναι σαν ένας χαλασμένος δίσκος

να παίζει ξανά τα ίδια και τα ίδια.

Όμως της υποσχέθηκες,

ότι την επόμενη φορά θα δείξεις αυτοσυγκράτηση.

Δεν έχεις άλλη ευκαιρία.

Η ζωή δεν είναι ένα παιχνίδι Nintendo.

Είπες ψέμματα και πάλι

και τώρα πρόκειται να τη δείς να φεύγει,

απο το παράθυρο.

Μάλλον γι' αυτό το αποκαλούν τζάμι

Απλά θα στέκεσαι εκεί

και θα με κοιτάς να καίγομαι,

αλλά δεν πειράζει,

γιατί μου αρέσει

ο τρόπος που πονάει.

Απλα θα στέκεσαι εκεί

και θα με ακούς να κλαίω,

αλλά δεν πειράζει,

γιατί λατρεύω τον τρόπο που λές ψέμματα.

Αγαπώ τον τρόπο που λές ψέμματα.

Αγαπώ τον τρόπο που λές ψέμματα.

Τώρα ξέρω ότι είπαμε πράγματα και

κάναμε πράγματα που δεν εννοούσαμε.

Και επιστρέφουμε πάλι

στα συνηθισμένα,

στις ίδιες συνήθειες.

Όμως ο χαρακτήρας σου είναι το ίδιο κακός

με τον δικό μου.

Είσαι ίδια με μένα

Αλλα όμως όταν πρόκειται περι αγάπης,

είσαι το ίδιο τυφλωμένη.

Μωρό μου, σε παρακαλώ γύρνα πίσω.

Δεν ήταν δικό σου το φταίξιμο μωρό μου, αλλα δικό μου.

Ισως η σχέση μας

να μην είναι όσο παράλογη φαίνεται.

Ίσως αυτό να συμβαίνει,

όταν ένας τυφώνας,

συναντά ένα ηφαίστειο.

Το μόνο που ξέρω είναι

ότι σαγαπάω πάρα πολυ,

για να απομακρυνθώ.

Έλα μέσα,

πάρε τις βαλίτσες απο το πεζοδρόμιο.

Δεν ακούς την ειλικρίνεια

στη φωνή μου οταν σου μιλάω;

Σου είπα είναι δικό μου το φταίξιμο!

Κοίτα με στα μάτια!

Την επόμενη φορά που θα τσαντιστώ,

θα ρίξω τη γροθιά μου στον τοίχο!

Την επόμενη φορά,

δεν θα υπάρξει επόμενη φορά!

Απολογουμαι παρόλο που ξέρω οτι αυτά ειναι ψέμματα.

Βαρέθηκα τα παιχνιδια,

απλά την θέλω πίσω.

Ξέρω ότι είμαι ένας ψεύτης,

γιατί αν ποτέ ξαναπροσπαθήσει να φύγει,

θα τη δέσω στο κρεβάτι και θα βάλω φωτιά στο σπίτι!

Απλά θα στέκεσαι εκεί

και θα με κοιτάς να καίγομαι,

αλλά δεν πειράζει,

γιατί μου αρέσει

ο τρόπος που πονάει.

Απλα θα στέκεσαι εκεί

και θα με ακούς να κλαίω,

αλλά δεν πειράζει,

γιατί λατρεύω τον τρόπο που λές ψέμματα.

Αγαπώ τον τρόπο που λές ψέμματα.

Αγαπώ τον τρόπο που λές ψέμματα.