Љубовта е на линија, кога истите грешки се прават,
одново, одново и одново
Љубовта е на линија, кога љубомората избледува,
И повеќе не погледнуваме назад кога си заминуваме
Знам, сеуште веруваме во љубов,
Не можам да поверувам дека се откажуваме
Ох, посакувам да бевме доволно силни,
за да се присетиме како беше пред да се обидеме,
Ох, ноќите никогаш не се доволно долги
за да заборавиме на осамените ноќи кога плачевме
Кога љубовта беше на линија
Се што правевме беше караница
И повеќе не е важно кој греши а кој е во право
И после сево ова време, никој не победува,
Стои само споменот од тоа што бевме
Знам, сеуште веруваме во љубов,
Не можам да поверувам дека се откажуваме
Ох, посакувам да бевме доволно силни,
за да се присетиме како беше пред да се обидеме,
Ох, ноќите никогаш не се доволно долги
за да заборавиме на осамените ноќи кога плачевме
Неможам да поверувам душо, неможам да поверувам дека е вистина
Неможам да поверувам душо, неможам да поверувам дека ни се случува
на мене и тебе,
Неможам да поверувам душо, неможам да поверувам дека е завршено
Ох, посакувам да бевме доволно силни,
за да се присетиме како беше пред да се обидеме,
Ох, ноќите никогаш не се доволно долги
за да заборавиме на осамените ноќи кога плачевме
Ох, посакувам да бевме доволно силни,
за да се присетиме како беше пред да се обидеме,
Ох, ноќите никогаш не се доволно долги
за да заборавиме на осамените ноќи кога плачевме
Неможам да поверувам душо, неможам да поверувам дека е вистина
Неможам да поверувам душо, неможам да поверувам дека ни се случува
на мене и тебе,
Неможам да поверувам душо, неможам да поверувам дека е завршено