Ne kadar alırsak o kadar rengimiz soluyor
Neyi unutmak istiyorduk artık hatırlayamıyorum
Fayans karosu o kadar soğuk ki sanki ısırıyor
Gözlerinde, hatırlamaya değer bir yer var
Ve sen bunu alıp paramparça edince
Anlıyorum ki bu kadar yol gitmişim
Sırf başladığımız yere sona ermek için
Bak, çok düşündüğümüz samimiyetin bizi getirdiği
sadece buraya kadar
Gösterebileceğin bir şey kaldımı artık?
Hiç kalmadı bence
Bak, kendimizi yalanlarla kapladığımızı
Ama içinde hiç sağlam olmadığımızı
Ve aşkın yeterli olmadığını
anlamamız ne kadar erken o kadar iyi
Karanlıkta gizleniyor
Çürüyen damar gibi
Ona ağız vermemiştik
O yüzden şikayet edemiyor
Hiç şansı yoktu onun
Biz hiç onun üstesinden gelemezdik
Ve de inanamıyorum
Seninle iyileşebileceğimi inandığıma
Bak, çok düşündüğümüz samimiyetin bizi getirdiği
sadece buraya kadar
Gösterebileceğin bir şey kaldımı artık?
Hiç kalmadı bence
Bak, kendimizi yalanlarla kapladığımız
Ama içinde hiç sağlam olmadığımızı
Ve aşkın yeterli olmadığını
anlamamız ne kadar erken o kadar iyi
Kaldık ölüme terk edilmiş ve tam kullanılmış