شب مرا بیدار می‌کند
باید روشنایی‌اش را با کسی تقسیم کند
متوجه نمی‌شود نصفه شب است
خورشید صبحگاهی را گرم
می‌کند
همه را می‌بوسد
کینه دیروز را بیاد نمی‌آورد
در صدایم نشنیدی
در چشمانم ندیدی که
عشق
عشق بیدار است
در من؟
و آنگاه که تاج طلایی‌ام
تبدیل به جامی از شک می‌شود
سعی می‌کنم بیاد بیاورم هر آنچه که نیاز دارم، اطرافم هست
از لمس کردنم متوجه نشدی؟
بدان که همیشه بقدر کافی خواهم داشت
عشق
عشق زنده است
در من