Kaçarken sonbahar yağmurlarından
Uyuyan küçük bir çocuk gördünüz mü?
" Onların ( Çocuklar ) yanında olabilsem bir nebze de olsa kederim azalır ..."
Ansızın durdum, nefessiz bedenleri etrafımdaydı,
Elimden ne gelirdi ki?
Kalbim bitmek bilmez bir kederle mühürlendi.
Kalbinde korkuyla yaşayanlar
Dans ederler sabahın ilk ışıklarında.
Kalbinde korkuyla yaşayanlar
Bu masumiyetin tutsağıdırlar.
Kalbinde korkuyla yaşayanlar
Dans ederler sabahın ilk ışıklarında.
Kalbinde korkuyla yaşayanlar
Bu masumiyetin tutsağıdırlar.
Sevdiklerimi taşıyorum uzaklara
Elleri bitişikken*, son anlarında bile kutsanmışlar
Bizi izleyen göktekine karşı öfkeliyim gayrı
Ne bir ses ne de seda olmaksızın
tek diyeceğim, EVET, KORKUYORUM!
Ve içimdeki karanlığı hissediyorum yalnızca.
Gizlenmeye fırsatım bile yokken kayboldum.
Kalbinde korkuyla yaşayanlar
Dans ederler sabahın ilk ışıklarında.
Kalbinde korkuyla yaşayanlar
Bu masumiyetin tutsağıdırlar.
Gör beni, topraktayım
Uzanıyorum yüzüstü.
Kimse duymaz diye diliyorum
Düşen bu gözyaşlarının sesini
Sonu gelmez kanayan yaralarımı;
Kimse görmez diye diliyorum
Bana yaptıklarınızı....
Sonu gelmez bu ağlayışımı;
Kimse duymasın gayrı
Düşen bu gözyaşlarımın sesini
Sonu gelmez acılarımı,
Kimse bilmez umarım
Bu bitap halimi.