Λες πως είσαι καταραμένη,
λες πως η ζωή δε σου φέρεται δίκαια.
Τι 'ναι λάθος και τι σωστό,
έχεις τις ανάγκες σου και απλά δε νοιάζεσαι.
Συνέχεια παρασυρόμαστε
πίσω όπου βρισκόμασταν και πριν,
μπορείς να με καλωσορίσεις
μα εγώ δε θα περάσω εκείνη την πόρτα,
ω, όχι, όχι.
Ίσως να 'μαι τυφλός μα θα βρω το δρόμο μου
σαν χαμένη προσευχή μια θυελλώδη μέρα,
ω, θυελλώδη μέρα.
Μπορείς να συνεχίσεις τη μνησικακία σου,
εγώ έχω κόψει αυτούς τους δεσμούς
και σε έχω ελευθερώσει.
Πολέμα μόνη σου,
εγώ έκαψα ό,τι ζήσαμε και τη συμπάθειά μου.
Συνέχεια παρασυρόμαστε
πίσω όπου βρισκόμασταν και πριν,
μπορείς να με καλωσορίσεις
μα εγώ δε θα περάσω εκείνη την πόρτα,
ω, όχι, όχι.