Ако за розите е судено да се црвени
И љубичиците да се сини
тогаш зошто на срцево мое, не му е судено да е твое?
Моите раце копнеат да те допрат
Но јас едвај дишам
Ѕвездените очи од кои се топам
Се право пред мене
Изгубена во овој свет
Се губам дури и во песнава
И кога светлата ќе се згаснат
Тогаш ќе се пронајдам
Музикава е неодолива
Од твојот глас кожата ми вие
Невин и чист
Сигурно и претходно си слушнал сѐ
Господин Недопирлив
Ќе се смени ли некогаш ова?
Само едно ќе остане исто,
Ти си уште слика во рамка
Изгубена во овој свет
Се губам дури и во песнава
И кога светлата ќе се згаснат
Тогаш ќе се пронајдам
Се губам во овој свет
Се губам во очите твои
И кога светлата ќе се згаснат
Тогаш ќе се пронајдам
Да, да...
Се губам во овој свет
Се губам во очите твои
И кога светлата ќе се згаснат
Јас сум единствената
Ооо...