Ήμουν χαμένος, μοναχός
Και δεν μπορούσα να αντέξω την ζωή μου ούτε σαν σκέψη
Ήμουν φευγάτος, παγιδευμένος μέσα σε αναμνήσεις βασανιστικές
Που έκαιγαν σαν φωτιά
Και το νερό ποτέ δεν είναι ικανό να θεραπεύσει τέτοιο πόνο
Δεν μπορείτε να πιστέψετε
Πως τίποτα δεν είναι αληθινό;
Δεν μπορείτε να καταλάβετε
Πως μου είναι αδύνατο να νιώσω;
Πάρτε με μακριά
Θάψτε με στην άμμο
Γιατί μετά από όλα αυτά τα χρόνια, ο ίδιος παραμένω
Ένας θλιμμένος και πικρόχολος άνθρωπος [x2]
Δεν μπορείτε να πιστέψετε
Πως τίποτα δεν είναι αληθινό;
Δεν μπορείτε να καταλάβετε
Πως μου είναι αδύνατο να νιώσω;
Πάρτε με μακριά
Θάψτε με στην άμμο
Γιατί μετά από όλα αυτά τα χρόνια, ο ίδιος παραμένω
Ένας θλιμμένος και πικρόχολος άνθρωπος [x2]
Συνθλίψτε την ελπίδα μου, μεγαλώστε το μίσος μου
Δεν υπάρχει για εμένα σπιτικό
Τίποτε να δώσω και τίποτα να πω
Πείτε μου, λοιπόν, πως πρόκειται για όνειρο