Στον καθρέφτη του αμαξιού
Η ζωή μου φαίνεται πιο καθαρά
Το ηλιοβασίλεμα αναστενάζει και σιγά σιγά χάνεται
Αυτά τα μπιχλιμπίδια ήταν κάποτε θησαυρός
Η ζωή αλλάζει όπως ο καιρός
Μεγαλώνεις, γερνάς ή παίρνεις το δρόμο κάπου εκεί
Οπότε οδηγώ, βλέποντας τις άσπρες γραμμές να περνούν
Με το πλαστικό μου ταμπλό, ο Ιησούς μας περιμένει εκεί για να μας υποδεχτεί
Έι, έι, τελικά βρήκα το δρόμο μου
Πες αντίο στο χθες
Πάτα το γκάζι, δεν υπάρχουν φρένα στη χαμένη λεωφόρο
Ναι, ελευθερώνομαι, δραπετεύω
Σε αυτόν τον ανοιχτό δρόμο
Είναι μέρα ανεξαρτησίας στη χαμένη λεωφόρο
Δεν ξέρω πού πάω
Αλλά ξέρω πού πήγα
Τώρα φοβάμαι να επιστρέψω ξανά
Οπότε οδηγώ, χρόνια και μίλια περνούν
Και περιμένουν εκεί να μας υποδεχτούν
Είναι το πλαστικό ου ταμπλό ο Ιησούς;
Ω, προστάτη άγιε των μοναχών ψυχών
Για να πεις σε αυτό το αγόρι κατά πού να πάει
Οδήγησε το αμάξι, έχεις τα κλειδιά
Τα λέμε στη μετριότητα
Δίνοντας το εναρκτήριο λάκτισμα στο κοντρόλ
Και βάζοντας το ράδιο δυνατότερα
Έχω αρκετή πίστη στο Θεό
Και μισό ντεπόζιτο από καύσιμα, πάμε!
Επιτέλους βρήκα το δρόμο μου
Πες αντίο στο χθες
Πάτα το γκάζι, δεν υπάρχουν φρένα στη χαμένη λεωφόρο
Ναι, ελευθερώνομαι, δραπετεύω
Σε αυτόν τον ανοιχτό δρόμο
Είναι μέρα ανεξαρτησίας στη χαμένη λεωφόρο