Σκονισμένος δρόμος, απελπισμένα μάτια
Κοιτάζοντας στα εκτυφλωτικά φώτα.
Είδαν το πνεύμα σου, εδώ απόψε,
πλανιέται ακόμα και εγώ νιώθω τη ζωή σου
να με τραβάει πίσω στον τόπο.
Αλλά η σκέψη να κοιτάξω πίσω σ' εσένα
είναι κάτι περισσότερο απ' ότι μπορώ να αντιμετωπίσω.
Είναι ένας μακρύς δρόμος τώρα
από εκεί που συνήθιζα να ακουμπάω το κεφάλι μου
Είναι σώος και ασφαλής.
Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω.
Δεν υπάρχει κατεύθυνση εκεί που στέκομαι
μόνο νέκρα, κατεστραμμένα αξιοθέατα και χαμένη γη.
Είναι ένας μακρύς δρόμος τώρα σ' εσένα.
Με εμπιστοσύνη στην ελπίδα, με άφησε να περιμένω
να βρω το τι είναι χαμένο
Είναι στα μάτια της να με τραβάει πίσω στον τόπο;
Και μόνο που σκέφτομαι τον εαυτό μου χωρίς εσένα
είναι κάτι περισσότερο απ' όσο μπορώ ν' αντέξω.
Είναι ένας μακρύς δρόμος τώρα
από εκεί που συνήθιζα να ακουμπάω το κεφάλι μου
Είναι σώος και ασφαλής.
Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω.
Δεν υπάρχει κατεύθυνση εκεί που στέκομαι
μόνο νέκρα, κατεστραμμένα αξιοθέατα και χαμένη γη.
Είναι ένας μακρύς δρόμος τώρα σ' εσένα.
Είδαν το πνεύμα σου, εδώ απόψε,
πλανιέται ακόμα και εγώ νιώθω τη ζωή σου
Είναι ένας μακρύς δρόμος τώρα
από εκεί που συνήθιζα να ακουμπάω το κεφάλι μου
Είναι σώος και ασφαλής.
Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω.
Δεν υπάρχει κατεύθυνση εκεί που στέκομαι
μόνο νέκρα, κατεστραμμένα αξιοθέατα και χαμένη γη.
Είναι ένας μακρύς δρόμος τώρα σ' εσένα.
Είναι ένας μακρύς δρόμος τώρα
από εκεί που συνήθιζα να ακουμπάω το κεφάλι μου
Είναι σώος και ασφαλής.
Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω.
Δεν υπάρχει κατεύθυνση εκεί που στέκομαι
μόνο νέκρα, κατεστραμμένα αξιοθέατα και χαμένη γη.
Είναι ένας μακρύς δρόμος τώρα σ' εσένα.