Long Live [Greek translation]

Είπα θυμάμαι αυτή τη στιγμή στο πίσω μέρος του μυαλού μου

Τη στιγμή που σταθήκαμε με τρεμάμενα χέρια

Το πλήθος στις κερκίδες άρχισε να φωνάζει

Ήμασταν οι Βασιλιάδες και οι Βασίλισσες

Και φώναξαν τα ονοματά μας

Τη νυχτα που χόρεψες σαν να ήξερες ότι οι ζωές μας

Δε θα ήταν ποτέ ξανά οι ίδιες

Σήκωσες το κεφάλι σου σαν ήρωας

Από σελίδα Ιστορικού βιβλίου

Ήταν το τέλος μιας δεκαετίας

Αλλά η αρχή μιας εποχής

Ζήτω, τους τοίχους που γκρεμίσαμε

Πως τα φώτα του βασιλειου έλαμπαν μόνο για εμάς

Φώναζα ζήτω όλα τα μαγικά που κάναμε

Και προκαλέσαμε όλους τους υποκριτές

Μια μέρα, θα μας θυμούνται

Είπα θυμάμαι αυτό το συναίσθημα

Κυκλοφορώ τις εικόνες τριγύρω

Από όλα τα χρόνια που σταθήκαμε εκεί

Στη γωνία ευχόμενοι για το τώρα

Είμαστε οι Βασιλιάδες και οι Βασίλισσες

Αντάλλαξες το καπέλο του μπειζμπολ σου για ένα στέμα

Όταν μας έδωσαν τα τρόπαιά μας

Και τα σηκώσαμε για την πόλη μας

Και οι κυνικοί ήταν εξαγριωμένοι

Φωνάζοντας "Αυτό είναι εξωφρενικό"

Γιατί για μια στιγμή ένα συγκρότημα από κλέφτες

με σκισμένα τζινς θα κυβερνούσαν τον κόσμο

Ζήτω, τους τοίχους που γκρεμίσαμε

Πως τα φώτα του βασιλειου έλαμπαν μόνο για εμάς

Φώναζα ζήτω όλα τα μαγικά που κάναμε

Και προκαλέσαμε όλους τους υποκριτές

Δεν φοβάμαι

Ζήτω όλα τα βουνά που κουνήσαμε

Ήταν η καλύτερη στιγμή της ζωής μου (όταν) πολεμούσα δράκους μαζί σου

Φώναζα ζήτω αυτό το ύφος στο προσωπό σου

Και προκαλέσαμε όλους τους υποκριτές

Μια μέρα, θα μας θυμούνται

Περίμενε (στο) να στριφογυρνας

Κονφετί πέφτει στο πάτωμα

Μπορεί αυτές οι αναμνήσεις να σταματήσουν την πτώση μας

Θα περιμένεις μια στιγμή; υποσχέσου μου αυτό

Ότι θα σταθείς δίπλα μου για πάντα

Αλλά αν δεν πανε όλα κατά Θεού και παρενέβει η μοίρα

Και μας αναγκάσει να αποχαιρετιστούμε

Αν κάποια στιγμή κάνεις παιδιά

Όταν θα δείξουν τις φωτογραφίες

Σε παρακαλώ πες τους το όνομά μου

Πες τους πως το πλήθους τρελενόταν

Πες τους ότι εύχομαι να λάμπουν

Ζήτω τους τοίχους που γκρεμίσαμε

Είχα την καλύτερη στιγμή της ζωής μου μαζί σου

Ζήτω ζήτω τους τοίχους που γρεμίσαμε

Πως τα φώτα του βασιλειου έλαμπαν μόνο για εμάς

Φώναζα ζήτω όλα τα μαγικά που κάναμε

Και προκαλέσαμε όλους τους υποκριτές

Δεν φοβάμαι

Τραγουδάω Ζήτω όλα τα βουνά που κουνήσαμε

Είχα την καλύτερη στιγμή της ζωής μου (όταν) πολεμούσα δράκους μαζί σου

Και ζήτω ζήτω το ύφος στο προσωπό σου

Και προκαλέσαμε όλους τους υποκριτές

Μια μέρα, θα μας θυμούνται