Αγάπη μου,
κάποτε παρακολουθούσα τα λουλούδια σου να φύονται.
Τώρα που βρέχει, όλα τα πέταλά σου απολιθώνονται.
Προσευχόμουν.
Στρέφω το βλέμμα μου και βλέπω το τριαντάφυλλό μου,
όμως εσύ εξέλιπες.
Με εγκατέλειψες και είναι καιρός τώρα για μένα να φύγω.
Είσαι σαν ένα διαμάντι και εγώ σαν ύαλος,
σαν πετρέλαιο και νερό πάντα συγκρουόμεθα.
Μερικές φορές οι εξομολογήσεις μου με καταπιέζουν.
Θα σου ανακοινώσω τώρα πως σε απελευθερώνω.
Γι'αυτό το λόγο προ πολλού έφυγα, προ πολλού έφυγα:
οφείλεις να με αφήσεις να πετάξω μοναχός (Χ3).
Γι'αυτό το λόγο προ πολλού έφυγα, προ πολλού έφυγα.
Ίσως αργήσουμε πολύ, ο χρόνος μας παρήλθε,
αγάπη μου.
Και είναι τρελό να σκεφθώ πως θα γινόταν να αναγεννηθώ
εάν εσύ με έσωζες.
Τώρα, άργησες πολύ και δεν θα μάθεις ποτέ.
Είσαι σαν ένα διαμάντι και εγώ σαν ύαλος,
σαν πετρέλαιο και νερό πάντα συγκρουόμεθα.
Μερικές φορές οι εξομολογήσεις μου με καταπιέζουν.
Θα σου ανακοινώσω τώρα πως σε απελευθερώνω.
Γι'αυτό το λόγο προ πολλού έφυγα, προ πολλού έφυγα:
οφείλεις να με αφήσεις να πετάξω μοναχός (Χ3).
Γι'αυτό το λόγο προ πολλού έφυγα, προ πολλού έφυγα.
Ίσως αργήσουμε πολύ, ο χρόνος μας παρήλθε.
Με σπασμένα φτερά (με σπασμένα φτερά),
θα σε χρειαστώ να με σώσεις, δικέ μου άγγελε.
Δεν μπορώ να πετάξω. (Δεν μπορώ να πετάξω.)
Γι'αυτό το λόγο προ πολλού έφυγα, προ πολλού έφυγα:
οφείλεις να με αφήσεις να πετάξω μοναχός (Χ3).
Γι'αυτό το λόγο προ πολλού έφυγα, προ πολλού έφυγα.
Ίσως αργήσουμε πολύ, ο χρόνος μας παρήλθε.
Είσαι σαν ένα διαμάντι και εγώ σαν ύαλος,
σαν πετρέλαιο και νερό πάντα συγκρουόμεθα.
Μερικές φορές οι εξομολογήσεις μου με καταπιέζουν.
Θα σου ανακοινώσω τώρα πως σε απελευθερώνω.