LO$ER=LO♡ER [Thai translation]

ฉันมันคนขี้แพ้

ขึ้นรถสีเทาคันหรู

ออกทะยานสู่โลกใบอื่น

ก้าวผ่านโลกที่ต้องอยู่อย่างขอทาน

มือของฉันที่กุมมือเธอเอาไว้

เต็มไปด้วยรอยแผล

แต่มันไม่เป็นไรเลยแค่เพียงฉันได้อยู่กับเธอ

การต่อสู้ที่ไม่เคยชนะ การนองเลือก ความพ่ายแพ้มันทำให้ฉันอ่อนล้า

ถ้าฉันไม่อาจครอบครอง ฉันจะเหยียบให้จมลง

หยดน้ำตาที่ไหลรินคงถึงเวลาต้องหยุด

บอกได้เพียงว่ารักเธอ

ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม

ฉันบอกให้วิ่งต่อไป

หัวเราะให้กันดังๆราวกับบ้าคลั่ง

ลาก่อนน้ำตาไหลมากมายที่เคยหลั่งไหล

ออกวิ่งต่อไป

อย่าได้ย้อนหันหลังกลับมามอง

เงินมากมายกองอยู่บนสองมือ

ฉันมันคนขี้แพ้

ฉันคือคนขี้แพ้

นักรักที่เป็นดั่งเหรียญกลับด้าน

ใช่ ฉันมันคนแพ้

ฉันเป็นนักรัก

นักรักที่เป็นดั่งเหรียญกลับด้าน

ใช่ ฉันมันคนแพ้

ชีวิตที่เป็นดั่งสงครามรบ

ฉันที่เคยเป็นคนเอาแต่ตัวเอง

เธอเป็นดั่งมือที่ยื่นมาช่วยชีวิตฉัน

ไร้ซึ่งความหวาดระแวงใดๆ

จุดสิ้นสุดปลายหน้าผา

แสงสว่างจากเธอคอยรั้งฉันไว้

ทำให้ฉันกลายเป็นผู้ชนะ

มันเป็นสิ่งที่วิเศษมาก

การคลานบนพื้นอย่าวไร้เรี่ยวแรง การต่อสู้ การนองเลือดมันทำให้ฉันอ่อนล้า

หากคิดจะปฏิเสธฉันจะครอบครองทุกสิ่งเอง

หยดน้ำตาที่ไหลรินคงถึงเวลาต้องหยุด

บอกได้เพียงว่ารักเธอ

ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม

ฉันบอกให้วิ่งต่อไป

หัวเราะให้กันดังๆราวกับบ้าคลั่ง

ลาก่อนน้ำตาไหลมากมายที่เคยหลั่งไหล

ออกวิ่งต่อไป

อย่าได้ย้อนหันหลังกลับมามอง

เงินมากมายกองอยู่บนสองมือ

ฉันมันคนขี้แพ้

ฉันคือคนขี้แพ้

นักรักที่เป็นดั่งเหรียญกลับด้าน

ใช่ ฉันมันคนแพ้

ฉันเป็นนักรัก

นักรักที่เป็นดั่งเหรียญกลับด้าน

ใช่ ฉันมันคนแพ้

กระโจนลงบททางด่วน

กางปีกที่เคยหัก

บินสู่ความเป็นนิรันดร์

แม้จะออกแรงแค่ไหนก็ร่วงลงพื้น

เพียงแค่ได้อยู่กับเธอ

แม้จะร่วงหล่นลงมาก็ช่างเป็นสิ่งงดงาม

เส้นขนานตรงข้ามขอบฟ้า

จะมีฉันที่นั่งอยู่ด้วยความยินดี

ต่างคนต่างโอบกอดกันและกัน

การโบยบินที่แสนเงอะเงิ่นของฉันได้สิ้นสุดลง

แม้ใครจะหัวเราะเยาะฉันก็ไม่สนใจ

อย่างทิ้งตัวลงบนผืนทะเลของเธอ

ฉันบอกให้วิ่งต่อไป

หัวเราะให้กันดังๆราวกับบ้าคลั่ง

ลาก่อนน้ำตาไหลมากมายที่เคยหลั่งไหล

ออกวิ่งต่อไป

อย่าได้ย้อนหันหลังกลับมามอง

เงินมากมายกองอยู่บนสองมือ

ฉันมันคนขี้แพ้

ฉันคือคนขี้แพ้

นักรักที่เป็นดั่งเหรียญกลับด้าน

ใช่ ฉันมันคนแพ้

ฉันเป็นนักรัก

นักรักที่เป็นดั่งเหรียญกลับด้าน

ใช่ ฉันมันคนแพ้