Όποτε κλείνει μια πόρτα
Πάντα ανοίγει ένα παράθυρο
Πρέπει να το πάρεις με όρεξη
Γνωρίζοντας πως όποιος δεν κλαίει δεν πιπιλίζει
Σε αυτόν που υψώνει τη φωνή του
Που τα ρύγχη του στεγνώσουν
Και οι αμφιβολίες τον κάνουν πικρό
Παραμένοντας στα σκοτεινά, δε ζητάει ζέστη
Θα βρέξει και θα δω, θα δω
Θα βρέξει και θα δω, θα δω
Θα βρέξει και θα δω, θα δω όταν περάσει ο τυφώνας
Θα μας πάρει μαζί του
Θα βρέξει και θα δω, θα δω
Θα βρέξει και θα δω, θα δω
Θα βρέξει και θα δω, θα δω και χέρι-χέρι στο φώς
Θα χάσουμε την επιδερμίδα
Σε ποιον κληροδοτήθηκε η τύχη
Όλο το προσδόκιμο ζωής
Που του περνά το ρύζι*
Όπως σε σένα και σε μένα μας συμβαίνει κάποια μέρα
Και μη πιστεύεις εσύ πως όχι
Πως εγώ δεν αντιλήφθηκα
Πως τώρα δε θα μπορούσε να είναι
Πως δε θα μπορούσε να είναι παρόλο που επέστρεψα
Θα βρέξει και θα δω, θα δω
Θα βρέξει και θα δω, θα δω
Θα βρέξει και θα δω, θα δω όταν περάσει ο τυφώνας
Θα μας πάρει μαζί του
Θα βρέξει και θα δω, θα δω