Aralık, gecenin geç vakti
Yorgun, kış nefesini rüzgar taşır
Sokak uyuyor, köpekler konser veriyor
Sen ve ben gerçekleşmemiş bir rüya gibi
İki solmuş zambak gibi
Nakarat:
Aşk, domates değildir
Bari gözyaşlarıyla uğurla beni
Tramvaydan
Gözyaşları boşuna, kahkaha boşuna
Uzun zaman önce tüm yalanları ve gerçekleri söyledin
Seni hayal ediyorum, ellerin, mavi valizler
Git, git buradan ama beni unutma