Βλέπω τις νιφάδες χιονιού να πέφτουν
προς το τζάμι του παραθύρου μου.
Και αναρωτιέμαι εάν κι εσύ
βλέπεις αυτές τις νιφάδες.
Βγήκα μία βόλτα στο κέντρο της πόλης,
στο μέρος που συνήθιζες να με συναντάς.
Υπήρχε παντού χαρά
αλλά το μόνο που περίμενε εκεί ήταν...
...ένα μικρό Χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Έδειχνε κάπως λυπημένο
και μόνο, ακριβώς όπως εγώ.
Κανένας δεν φαίνεται να νοιάζεται.
Απλά έφυγαν όλοι, και το άφησαν
να στέκεται εκεί, ολομόναχο την
παραμονή των Χριστουγέννων.
Ακούω τις Χριστουγεννιάτικες καμπάνες.
Οι χαρούμενοι άνθρωποι τραγουδούν
τα τραγούδια της καλής ευθυμίας,
που μόνο δάκρυα μου φέρνουν.
Λυπημένα κλείνω τα μάτια μου
και λέω μια μικρή προσευχή.
"Να περιμένεις εκεί για εμένα".
Κοιτάζω, αλλά το μόνο που βλέπω είναι...
...ένα μικρό Χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Έδειχνε κάπως λυπημένο
και μόνο, ακριβώς όπως εγώ.
Κανένας δεν φαίνεται να νοιάζεται.
Απλά έφυγαν όλοι, και το άφησαν
να στέκεται εκεί, ολομόναχο
την παραμονή των Χριστουγέννων.
Αυτή είναι η εποχή της αγάπης,
αλλά είμαι πιο λυπημένος
απ' όσο θα μπορούσα.
Γιατί έπρεπε να με αφήσεις?
(Γιατί έπρεπε να με αφήσεις?)
(Γιατί έπρεπε να με αφήσεις?)