Ήμουνα μικρούλα, τόσο δα μωρό
Να συνθέτω μου άρεσε μα και να τραγουδώ
Ήμουν πάντα φάλτσα μ' απαίσια φωνή
Μα το όνειρό μου ζει κρυφά μέσα στην ψυχή
Για ακούστε, κουφοί, από εμένα έχουν γραφεί
Στίχοι και μουσική, ακούστε με
Όταν τραγουδούσα, έτρεμα πολύ
Μπας κι εγώ ρεζιλευτώ ή να με πουν τρελή
Έραψα το στόμα κι έμεινα μουγκή
"Μα είχες όνειρα!", στα όνειρα ζούσε η μουσική
Για ακούστε, κουφοί, από εμένα έχουν γραφεί
Στίχοι και μουσική, ακούστε με
Κρυφά έγραφα τις νότες στο ρόπαλο αυτό
Για να 'ρθει η κατάλληλη στιγμή
Μα βρήκα το κουράγιο στα πόδια να σταθώ
Μια νότα βγήκε απ' το λαιμό και μου ήρθε συγκοπή!
"Νεκρή;" "Νεκρή;" Νεκρή!
Στο χώρο αυτό η ψυχή μου σαν φάντασμα γυρνά
Κι εγώ να λιώνω αργά-αργά
"Μα άκου την καρδιά"
Αν τελειώσει ο στίχος μπορεί και να σωθώ
"Όπως τα όνειρά σου" τα όνειρα μονάχη τραγουδώ
Για ακούστε, κουφοί, όλοι έχουμε φωνή
Μη ντραπείτε, τραγουδήστε!
"Κι ακούστε μας!" Έτσι μπράβο!
"Ενοχή και ντροπή θα χαθεί στο πι και φι"
Όλοι με μια φωνή!
(συζητήσεις)
"Άκουσέ με καλά, είσαι απαίσια γριά!
Με φωνή, λυρική, θεϊκή!"
Για ακούστε, κουφοί, όλοι έχουμε φωνή
και θα βγει δυνατά, να ακουστεί
Να ακουστεί, να ακουστεί, να ακουστεί
Να ακουστεί!
Ναι!