Er is een wereld van zon en zand
Volop blauwe lucht en ver van het vasteland
Waar avondwinden de kust beminnen
Als een zachte troostende hand
Geurige bloesems, honingbijen
Zorgeloos gelach boven de bries
En geliefden die vervagen tot poelen van
diep paarse schaduwen tussen de bomen
Luister naar de oceaan, echo's van miljoenen schelpen
Altijd in beweging
Voortbewegend op ritmische en ongeschreven muziek
dat voor eeuwig wordt gespeeld
Het geluid van een verre schreeuw van een meeuw
Zijn vleugels als aan haakjes de lucht ingetrokken
En twee witte vogels die zich als schuim vastklampen
aan de top van een voorbij rollende golf
De stilte van het middaguur, de betovering van de nacht
Het heetst van de dag als de vissen niet willen bijten
Dat zijn de dingen die me doen denken
aan de dag dat je uit het zicht voer
Luister naar de oceaan, echo's van miljoenen schelpen
Altijd in beweging
Voortbewegend op ritmische en ongeschreven muziek
dat voor eeuwig wordt gespeeld