Aniele mój, szukałam Cię, kiedy szczęście porwał wiatr
Gdy złe słowa splotły sieć, nikt nie słyszał serca skarg
Mój świat umierał w snach, myśli wrogiem stały się
Moje serce lustrem jest i ciągle jeszcze szuka sił, by wybaczyć
Tyle nieotartych łez zanim los przytulił mnie
Tyle pustych dni nim uwolniłam się z tamtych chwil
Każdy dzień oddala gniew, bo jego ramię siłą jest
Ocaliła mnie czułość wyśniona i spełniona
Ten lęk uwięził mnie, nikt nie słyszał dźwięku łez
Utonęłam w żalu, by znów narodzić się
A dziś już nie pamiętam nic, czas uspokoił sny
Uwolniłam się, by żyć, by nie otruć świata smutkiem łez
Więc nie pytaj mnie...
Ile popłynęło łez zanim los przywrócił sens
Ile pustych dni nim uwolniłam się z tamtych chwil
Każdy dzień oddala gniew, bo jego ramię siłą jest
Ocaliła mnie czułość wyśniona i spełniona
Aniele mój, Ty wiedziałeś i cierpiałeś tak jak ja
Przyrzekam Ci więc, że każdy mój dzień
Będzie światłem tych, którzy zgubią się
Tyle pustych dni nim uwolniłam się z tamtych chwil
Każdy dzień oddala gniew, bo jego ramię siłą jest
Ocaliła mnie czułość wyśniona i spełniona
Twoja czułość...