Lingua mendax et dolosa [117] lyrics

Lingua mendax et dolosa,

lingua procax, venenosa,

lingua digna detruncari

et in igne concremari,

Que me dicit deceptorem

et non fidum amatorem,

quam amabam, dimisisse

et ad alteram transisse!

Sciat deus, sciant dei:

non sum reus huius rei!

sciant dei, sciat deus:

huius rei non sum reus!

Unde iuro Musas novem,

quod et maius est, per Iovem,

qui pro Dane sumpsit auri,

in Europa formam tauri;

Iuro Phebum, iuro Martem,

qui amoris sciant artem;

iuro quoque te, Cupido,

arcum cuius reformido;

Arcum iuro cum sagittis,

quas frequenter in me mittis:

sine fraude, sine dolo

fedus hoc servare volo!

Volo fedus observare!

et ad hec dicemus, quare:

inter choros puellarum

nichil vidi tam preclarum.

Inter quas appares ita

ut in auro margarita.

humeri, pectus et venter

sunt formata tam decenter;

Frons et gula, labra, mentum

dant amoris alimentum;

crines eius adamavi,

quoniam fuere flavi.

Ergo dum nox erit dies,

et dum labor erit quies,

et dum aqua erit ignis,

et dum silva sine lignis,

Et dum mare sine velis,

et dum Parthus sine telis,

cara michi semper eris:

nisi fallar, non falleris!