Ο βαρκάρης καλεί από τη λίμνη
Ένας μοναχικός τρελός δύει στο νερό
Βάζω το χέρι μου πάνω στο δικό της
Κάτω στην πέργκολα στη φλαμουριά
Ο άνεμος στα δέντρα ψιθυρίζει
Ψιθυρίζω σιγά πως την αγαπώ
Βάζει το χέρι της πάνω στο δικό μου
Κάτω στην πέργκολα στη φλαμουριά
Μέσα από την κάθε αναπνοή που παίρνω
Και όπου πάω
Υπάρχει ένα χέρι που με προστατεύει
Και την αγαπάω τόσο
Πάντα θα υπάρχει πόνος
Κυλάει στη ζωή σαν νερό
Βάζω το χέρι μου στο δικό της
Κάτω στην πέργκολα στη φλαμουριά
Ο βαρκάρης έφυγε
Και οι τρελοί πέταξαν για κάλυψη
Βάζει το χέρι της στο δικό μου
Κάτω στην πέργκολα στη φλαμουριά
Μέσα από κάθε λέξη που λέω
Και καθετί που ξέρω
Υπάρχει ένα χέρι που με προστατεύει
Και την αγαπάω τόσο