Manē profundē
Mollis, obscūr'ac somniō licta
Ampl'īnfr'incubōs meōs et sōlitūdinem meam
M'ōdī
Spīrandī causā sine tē
Tibi iam sentīre nōlō
Prō tē lūgeō
Prō tē nōn lūgeō
Nihil est, quod amor vērus abrogāre nōn potest
Et tamets'iter meum perdidī
Omnēs sēmitae rēct'ad tē dūcent
Sīcut tū'sse percupiō
Frīgid'in solō sīcut tū iacēre
Halōs
Pariēs caecāns inter nōs
Liquefac'et nōs linque sōlās dēnuō
Susurrantēs, vēnātī alicub'extrā
Crēd'amōrem nostrum nōs per mortem vidēre posse
Sīcut tū'sse percupiō
Frīgid'in solō sīcut tū iacēre
Locus prō duābus est et prō tē nōn lūgeō
Prō tē veniō
Sōla nōn es
Nihil refert, quid tibi dīxerint, sōla nōn es
Tē semper et longius conero
Sīcut tū'sse percupiō, soror
Frīgid'in solō sīcut tū iacēre
Locus prō duābus est et prō tē nōn lūgeō
Atque nōbīs voluptāte defixā iacentibus
Tē mē meminīsse sciō
Sīcut tū'sse percupiō
Frīgid'in solō sīcut tū iacēre
Locus prō duābus est et prō tē nōn lūgeō
Prō tē veniō