Γέρνω πίσω και κλείνω τα μάτια μου
ανατρέχοντας σε όλες τις άσχημες και τις καλές στιγμές,
μέσ' από το μαύρο και το άσπρο και ενδιάμεσα,
όλα τα μίλια που περπάτησα και τους πολέμους που έδωσα και όσα έχω δει.
Μοιάζουν όλα σαν χθες, σαν πουλί ο χρόνος απλά πετάει,
δεν προλάβαμε να πούμε γεια, είναι ώρα, είναι ώρα να πούμε αντίο.
Ξοδεμένος απ' την έγνοια, το άγχος και το φόβο, μη μαθαίνοντας ποτέ να ζω,
τσακισμένος απ' την απορία γιατί είμαστε εδώ,
μαζεμένες αναμνήσεις, το μόνο που μένει τελικά,
υποθέτω πως λίγη γαλήνη δε βρίσκεται για μερικούς, φίλε μου.
Μοιάζουν όλα σαν χθες,
σαν πουλί ο χρόνος απλά πετάει,
δεν προλάβαμε να πούμε γεια,
είναι ώρα, είναι ώρα να πούμε αντίο.