Lied für Zwärge [Polish translation]

Obudziła się dzisiaj rano

Między wielkimi olbrzymami.

Gdy chciała coś wytłumaczyć,

Musiała na nich dziko krzyczeć.

Oni jej nie widzieli wcale,

Chyba, że tuż przed nimi stawała,

Lub gdy im kilofem wybiła

Niejedną dziurę w ich uszach.

Bądź czasem trochę ciszej i spójrz na ziemię!

Olbrzymy dokonują tu w lasach sporych spustoszeń

By budować wielkie zamki według swych wyobrażeń

Lecz kto, kto w nich mieszkać miałby?

Was jest tylko niewielu,

A tych są całe miliony,

Co tylko drapią do drzwi.

Bądź czasem trochę ciszej i spójrz na ziemię!

Na wielu małych karzelkach stoisz.

Dzięki tysiącom małych karzełków możesz stać.

Niewiele minęło czasu

W stosunku do wieczności,

Gdy karzełki z powodu wymagań

Całkiem w pył się rozpadły.

I olbrzymy wtedy przepadły,

Bo grawitacja nie bierze pod uwagę

Ni wyznaczonych granic,

Ni różnic wielkości lub płci.