summi montis solitudine, nullas voces audio
patria sepulta dominari videor
venti furentes meo erumpunt animo
sortis contra vim nihil valeo
comprimere, recondere
maioribus semper digna esse
fieri populo odio... non paveo
fugio, fugio, nihil iam dissimulo
pectora resero, at dolores exclaudo
oderint quin capiant
tenet tempestas animi requiem meritam
modis levat miris absentia curas
et a metu pertinaci me tandem liberat
nunc ostendam placida maiestatem ingenitam
depono tandem vincula rupta
supera salio ut caelo despiciam
posteram renuo immota gloriam
haec constat sententia
tenet tempestas
nivis imperium tendo terras in omnes
anima frigido aere frangitur in glaciem
mens reclusa spirat auras lucidas
inania somnia deurit veritas
orior, orior renovata prima aurora
vivido maneo candore splendida
solvitur obscuritas
tenet tempestas ut velim vivendi potentiam