Θηρία σαν κι εσένα, υπάρχουν πολλά γύρω μας και δεν ευκολο να τα ανακαλύψεις και ξέρεις γιατί, κατασκευάζουν μάσκες.
Σε φτυνουν μέσα στον κοσμο μονο για να έχουν ενα εύκολο γεύμα
Εγω είμαι ακόμα εδώ,έχω πιο σκληρό δέρμα ακομα κι απο εσένα.
Δεν είναι ποτε απλό να αποδεχτω να σε αναγνωρίζω αναμεσα στις ρυτίδες μου που μοιάζουν παντα όλο και πιο πολύ στις δικές σου.
Και αυτό το αίμα που ξέρει λιγο απο τέρας και λίγο απο εμένα,με κανει να σκέφτομαι οτι θα ήθελα να σου πω ευχαριστώ γιατί δεν είσαι εδώ.
Λιγες ρυτίδες έκφρασης τίποτα άλλο απο εσένα δεν επιβιωνει σε εμένα,ενα επίθετο να φέρω αυτό θα είσαι μονο και ποτε πια δεν θα με βλέπεις.
Απο τέρατα σαν κι εσένα είναι γεμάτος ο κόσμος και δεν είναι ευκολο να τα ανακαλύψεις και ξέρεις γιατί έχουν λευκά χέρια και γλυκιά φωνή
Αλλά αν κοιταξεις καλά,μέσα στα ματια τους δεν βλέπεις τιποτα
Η καρδιά νοικιασμένη σε μια μαύρη νύχτα στερημένη απο κάθε φως.
Λιγες ρυτίδες έκφρασης τίποτα άλλο απο εσένα δεν επιβιωνει σε εμένα,ένα επίθετο να φέρω αυτό θα είσαι μονο και ποτε πια δεν θα με βλέπεις.
Κάθε κακό είναι καλό όταν χρειάζεται έχω μαθει να δέχομαι τις γροθιές ήμουν εξω ολο τον καιρό εξω απο τον εαυτό μου και μέσα στον κόσμο.Δεν υπάρχει πια φόβος δεν υπαρχει τίποτα αυτό που ηταν γιγάντιο σήμερα δεν φαίνεται στη πλάτη θα βρεις τις ουλές και εκεί είναι που προσκολλάς τα φτερά.
Λιγες γραμμές στο δέρμα τίποτα άλλο απο εσένα δεν επιβιωνει σε εμένα,ένα επίθετο να φέρω αυτό θα είσαι μονο και ποτε πια δεν θα με βλέπεις.
Κάθε κακό είναι καλό όταν χρειάζεται,έχω μαθει να δέχομαι τις γροθιές
ήμουν εξω ολο τον καιρό εξω απο τον εαυτό μου και μέσα στον κόσμο.
Δεν υπάρχει πια φόβος δεν υπαρχει τίποτα
εκείνο που ηταν
γιγάντιο σήμερα δεν φαίνεται
στη πλάτη θα βρεις τις ουλές και εκεί είναι που προσκολλάς τα φτερά.
Κάθε κακό είναι καλό όταν χρειάζεται έχω μαθει να δέχομαι τις γροθιές
ίσως κάποια μέρα γίνω πατέρας και θα του πω να αλλάξει τα αστέρια και θα του πω οτι μια γροθιά πονάει και μια λεξη καποιες φορές σε σκοτώνει και όταν πανω στην πλάτη έχεις ουλές εκεί είναι που προσκολλάς τα φτερά.