Летняя ночь, летящая в пустоте [Letniaya noch, letiashchaya v pustote] [Polish translation]

Przejrzysty niezgrabny olbrzym

Chwieje się, jak gdyby chory jest

I zbiera z głębi morza

Księżycem tam rozsypany ogień

Jest rozerwana bania nieba, a za nią

Inny taki sam, lecz jeszcze czarniejszy

Za nim ściana z poszeptu i dymu

Pod nim kraj z odblasków i ogniów.

Pomroka zagadkowa i święta

Na urwisku nad morzem, w trawie i kwiatach

Para ludzi leży

Gwiazdy płyną w ich otworzonych oczach

Słuchają, jak szepczą fali

Jak mgła na trawie pozostawia ślady

Wkrótce ptaki nocne zamilkną

I słońce wzejdzie z wody

Stworzyły niewielkie dwie fali

Te, czyje ciała świeciły się pod wodą

Ich ciepły cichy śmiech dosięgł księżyca

Ich nogi poruszyli przybój.

Ich podcięło słodkie znużenie

Leżą w trawie bez snu i bez ruchów

A ciemność huczy od robactw

Jak budki wszystkich wysokich napięć.

Pomroka zagadkowa i święta

Na urwisku nad morzem, w trawie i kwiatach

Para ludzi leży.

Gwiazdy płyną w ich otworzonych oczach

Słuchają, jak szepczą fali

Jak mgła na trawie pozostawia ślady.

Wkrótce ptaki nocne zamilkną

I słońce wzejdzie z wody

Przebaczy mi wieczność każdy błąd

Jest szczęścia po trochę na wszystkich ludzi

I w myślach zawsze wrócić można

Na naszą wyspę, co leci w próżni

W nasz dziwny świat z szeptów i odblasków

Ląd, co dryfuje w przestrzeni

I jak tam okazać się, jak przeniknąć

Nikt nie wie oprócz nas dwóch.

Pomroka zagadkowa i święta

Na urwisku nad morzem, w trawie i kwiatach

Para ludzi leży.

Gwiazdy płyną w ich otworzonych oczach

Słuchają, jak szepczą fali

Jak mgła na trawie pozostawia ślady.

Wkrótce ptaki nocne zamilkną

I słońce wzejdzie z wody