О, времето надвор е баш да се плашиш
Но огинчево повикува крај него да се скрасиш
Бидејќи да одиме немаме каде,
Нека снежи, нека снежи, нека снежи, насекаде!
Дека ќе запре не дава никаков знак
И јас донесов пченка да испукаме, пак
Светлата се изгаснати, замрачени цели
Нека снежи, нека снежи, сѐ нека бели!
И конечно по тој наш за разделба бакнеж
Ох, колку ќе мразам да заминам во овој снежен татнеж
Но сѐ додека ме држиш во преграт, силно
Одењето дома ќе ми биде топло, милно.
Огнот полека си гасне
И, драга, разделбата само ни расне
Но додека ме сакаш вака
Нека снежи, нека снежи, нека снежи колку сака!