[Nakarat]
Boş ver, bırak kendini.
Artık zapt edemiyorum.
Boş ver, bırak kendini.
Dönüp git, çarp kapıyı yüzlerine.
[1. Verse]
Kar, dağların üstünde parıldıyor bu gece.
Görünmüyor tek bir ayak izi.
İzole edilmiş bir krallıkta bir kraliçeymişim farazi.
Rüzgâr, içimdeki girdap gibi uğulduyor.
Elimden geleni yapsam da içimde tutamadım, Tanrı biliyor.
Görmesinler, alma onları içeri.
İyi bir kız olman gerek,
Her zamanki gibi.
Gizle, hissetme.
Öğrenmelerine izin verme.
Ama artık biliyorlar!
[Nakarat]
Boş ver, bırak kendini.
Artık zapt edemiyorum.
Boş ver, bırak kendini.
Dönüp git, çarp kapıyı yüzlerine.
Ve burada duruyorum
Ve ben burada kalacağım
Boş ver, bırak kendini.
Soğuk bana dokunmuyor nasılsa.
[2.Verse]
Ne tuhaf, biraz uzaklaşınca
Her şey ne kadar da küçük göründü.
Bir zamanlar beni kontrol eden
Korku artık işleyemez bana.
Buranın yukarısı soğuk ince havada
Sonunda nefes alabiliyorum
Biliyorum arkamda bir hayat bıraktım ama
Yas tutmak için rahatlamak üzereyim
[Nakarat]
Boş ver, bırak kendini.
Artık zapt edemiyorum.
Boş ver, bırak kendini.
Dönüp git, çarp kapıyı yüzlerine.
Ve burada duruyorum
Ve ben burada kalacağım
Boş ver, bırak kendini.
Soğuk bana dokunmuyor nasılsa.
[Köprü]
Seçtiğim hayatta donmuş duruyorum
Beni bulamayacaksın, geçmiş benim çoktan arkamda kaldı
Karın içinde gömülü kaldı
[Nakarat]
Boş ver, bırak kendini.
Artık zapt edemiyorum.
Boş ver, bırak kendini.
Dönüp git, çarp kapıyı yüzlerine.
Ve burada duruyorum
Ve ben burada kalacağım
Boş ver, bırak kendini.
Soğuk bana dokunmuyor nasılsa.
Boş ver, bırak kendini.
Boş ver, bırak kendini.