Ақ буырқасын тау мен дала, қол азыған айнала
Тұңжыраған ақ әлемнің, әміршісі мен ғана
Сыртта дауыл, іште құйыны бұлқын ақ
Жетпейді әлім, тырыстым қанша
Жан сырыңды жасыр көптеп
Ақылды қыз болам десең
Жасыр бәрін бұл құпия
Жоқ аттама!
Қанат қақ, қалықта
Жаныңмен бірге шарықта
Қанат қақ, қалықта
Тағдырың өз қолыңда
Мейлі шық өзгертіп есім
Соқса дауыл
Бұйым ба маған ызғарлы жел
Жапанда алыстамын, бөгет болар жан жоқ
Қорқыныш, жүрек қалды мәңгіге ұмыт боп
Енді міне, кей бар әлем, бағынып маған бас иген
Әмір етемін далама шексіз
Қанат қақ, қалықта
Желмен тілдес аспанмен
Қанат қақ, қалықта
Бірі кетсін күз жаспенен
Мекенім енді осында
Соқса дауыл
Күшім, жігерім жер әлемге таралған
Рухым менің сантүрлі қар гүлінен жаралған
Киялымда аппақ қарда нұры тамған
Шегінетін жол жоқ, бірі де ұмытып
Қанат қақ, қалықта
Жаныңмен бірге шарықта
Қанат қақ, қалықта
Ісім білем ұлыда
Мекенім нұрға шомған
Соқса дауыл!
Бұйым ба маған ызғарлы жел