Ω Βαρκελώνη
Εσύ, που με είδες να σκύβω το κεφάλι
Εσύ, που με σκότωσες χωρίς ντροπή
Κάτι λίγο έμεινε γαι μένα εκεί
Ω Βαρκελώνη
Όταν με καλωσόρισες στο σπίτι σου
Πήρε καθένα από τα χαμόγελά μου
Για να τα κάψεις μπροστά μου
Για να τα κάνεις μια φωτιά γιορτής
Για να μου δείξεις ότι εδώ κάτω
Η αγάπη μπορεί να γίνει μάχη
Ω Βαρκελώνη
Έγινα ο στρατιώτης σου
Είμαι έτοιμος να σκοτώσω για σένα
Αν μου δώσεις την χαρά
Αν μου επιστρέψεις τη χαρά
Αυτή που έχασα στο σπίτι σου
Αυτή που μου έκλεψες, πιστεύω
Τα ανθρώπινα συναισθήματα
Ποτέ δεν θα είναι δικά μου πια
Εάν η δυστυχία είναι το πεπρωμένο μου
Τα ανθρώπινα συναισθήματα
Ποτέ δεν θα είναι δικά μου πια
Εάν η δυστυχία είναι το πεπρωμένο μου
Εάν η δυστυχία παραμείνει το πεπρωμένο μου
Ω Βαρκελώνη
Ω! Εσένα που σε φώναξα δεκάδες φορές
Η τσ**α που έκλεψε όλα μου τα φθινόπωρα, απόψε
Θα κοιμηθώ ξανά μαζί σου
Ω Βαρκελώνη
Μια μέρα θα παώ και θα σε κατουρήσω
Για να λεκιάσω καθένα από τα χαμόγελα
Που έχουν όταν μιλούν για σένα
Που έχουν όταν τρίβονται πάνω σου
Εσύ, η κλέφτρα της χαράς μου
Εσύ, που μου έκλεψες την χαρά μου
Τα ανθρώπινα συναισθήματα
Ποτέ δεν θα είναι δικά μου πια
Εάν η δυστυχία είναι το πεπρωμένο μου
Τα ανθρώπινα συναισθήματα
Ποτέ δεν θα είναι δικά μου πια
Εάν η δυστυχία είναι το πεπρωμένο μου
Εάν η δυστυχία παραμείνει το πεπρωμένο μου
Θα σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια
Όλα τα καλά που έχουν ειπωθεί για σένα
Τα ανθρώπινα συναισθήματα
Ποτέ δεν θα είναι δικά μου πια
Εάν η δυστυχία είναι το πεπρωμένο μου