Dolaşarak gri kovanların etrafında
Kaldırıyorum gözlerimi
Issız maviliği beni yere çivileyen, benden daha da sahipsiz
Bir gökyüzüne doğru
Öncülük ettiğim bu hayatta
Her bir gün birbirini andırıyor
Ve yaban arılarının arasında bir yaban arısıyım,
Aptal kraliçe arıların zevkleri için
Kanatlarımı bahşettim
Gece ve onun buzlu parıltıları
Dönüştürdüler gri kovanı
Güzel bir kristal sarayına
Sonra sabahın ilk saatlerinde
Ortaya çıkarıyor güneş;
Zehrinin ve kokuşmuşluğunun
Ruhları boğduğu ve onlara tecavüz ettiği
Bu büyük düzensiz şehirlerin
Müstehcen menfurlarını 1
1. iğrençliklerini