Kuzeyliler; gözlerinde bir mavi, manzaralarından eksik olan.
Kuzeyliler; kalplerinde bir güneş, dışarıda olmayan.
Kuzeyliler; her zaman açarlar kapılarını, acı çekmişlere.
Kuzeyliler; unutmayın! Onlar cehennemden gelen yıllar yaşadılar.
Eğer dizdilerse evlerini sıraya, sebebi yokluktan.
Mavnalar, fakirler ve zenginler; taşırlar meyvelerini uğraşlarının.
Kuzeyliler; bükerler bellerini, ne zaman sert esse rüzgar.
Kuzeyliler; sabah erken kalkarlar, çünkü orada, orada uzanıyor onların kaderi.
Kömürdür, köylerinin ufuklarındaki bu dağlar.
Uyur şehrin sokakları.
Yağmur düşer kaldırım taşlarına.
Akordeondur onları dans ettiren.
Sonra, biradır onlara şarkı söyleten.
Ve ne zaman ki parti başlarını döndürse,
Bakarsın ki içlerinden ikisi evleniyor.
Kuzeyliler; gözlerinde bir mavi, manzaralarından eksik olan.
Kuzeyliler; kalplerinde bir güneş, dışarıda olmayan.