Les enfants de la guerre [Turkish translation]

Savaşın çocukları

Çocuk değiller

Taş, demir ve kan

Yaşındalar

Anne gözyaşı üzerinde

Gizemsiz günlerde

Ve ateşten bir dünyada

Gözlerini açtılar onlar

Savaşın çocukları

Çocuk değiller

Ateş ve kanla

Dünyayı tanıdılar

Dişlerini bilemek için

İmkansız düşleri oldu

Ve çocuk bahçesi sandılar

Mezarlıkları

Fırtınanın

Ve belirsiz günlerin

Yüzleri açlıktan çökmüş

Bu çocukları

Zamanından önce yaşlandılar

Ve sevginin sunması gereken

Mirasa konamadan

Büyüdüler yardımsız

Savaşın çocukları

Çocuk değiller

Şarkılarını boğduğunu

Gördüler öfkenin

Yalan söyleyen sesler

Yazgılarını dikte ederken

Susmayı ve

Yumruklarını sıkmayı öğrendiler

Gururlu havaları

Ve koca gözleriyle

Çocuk değiller

Savaşın çocukları

Sefaletin

Atılımlarını engellediğini

Ve baharlarını boğazlayan

Yabancı eller gördüler

Gençliği ve sevinci olmayan

Acı ve soğuktan

Korumasız titreyen

Bu çocukluksuz çocuklar

Izdıraba meydan okuyan

Ve heyecanlarını susturan

Ama umutla yaşayan bu çocuklar

Senin gibi benim gibidirler

Tekil sevgilerle

Değişken düşlerle

Işığı arayan

Sefalet aşığı

Talihsiz aşıklar var

Oysa ışıktan korkarlar ama

Çünkü

Savaşı sevenler

Çocuk kaldılar