Les crayons de couleur [Polish translation]

Mały chłopczyk przyszedł do mnie przed chwilą

z kredkami i papierem.

Powiedział mi: „Chcę narysować kredkami1 człowieka.

Powiedz mi, jak mam go pokolorować.

Chciałbym, żeby był podobny do mnie, gdy będę dorosły:

wolny, bardzo silny i szczęśliwy.

Czy trzeba narysować go kredką niebieską, czarną czy białą,

żeby był taki, jakiego chcę?”

„Jeśli go narysujesz kredką niebieską, synu,

wcale nie będzie do ciebie podobny.

Jeśli go narysujesz kredką czerwoną, synu,

przyjdą ukraść mu jego kraj.

Jeśli go narysujesz kredką żółtą, mój synu,

będzie cierpiał głód przez całe swe nędzne życie.

Jeśli go narysujesz kredką czarną, synu,

Już nie doświadczy wolności”.

Mały chłopczyk wrócił więc do siebie

ze swym cudnym zeszytem pod pachą.

Przez całą noc próbował rysować,

ale mu się to nie udało.

„Jeśli go narysujesz kredką niebieską, synu,

wcale nie będzie do ciebie podobny.

Jeśli go narysujesz kredką czerwoną, synu,

przyjdą ukraść mu jego kraj.

Jeśli go narysujesz kredką żółtą, mój synu,

będzie cierpiał głód przez całe swe nędzne życie.

Jeśli go narysujesz kredką czarną, synu,

Już nie doświadczy wolności”.

Jeśli ktoś chce znaleźć morał w mej piosence,

to w sumie jest całkiem łatwe.

Wystarczy powiedzieć wszystkim małym chłopcom,

że kolor nie określa człowieka.

1. Dosł. "kolorem" albo "na kolorowo", ale to niezgrabnie brzmi. Kredki siłą rzeczy są kolorowe i zresztą są wspomniane w tytule i treści piosenki.