όλα τα χρόνια μα η ίδια ιστορία να μοιάζω με αποκληρο
να μοιάζω με παρία στης γειτονιές να με δείχνουν κοπελιές
να λένε η μια στην άλλη πόσο είναι τυχερές
που δε με γνώρισαν η που με χώρισαν
που φύγαν γρήγορα και εντύπωση δεν γνώρισαν
μηδαμινό το αντίκτυπο μου στη ζωή τους
μηδενικό και εγώ μροστα στην υπάρξει τους
Λένε για μένα οι όμορφες που ζήσαμε μαζί
πως είμαι ένα αδιόρθωτο ρεμάλι τελειωμένο
πως μια κατάρα έχω βαριά και μέσα μου θα ζει
να με κρατάει στην μοναξιά σκληρά φυλακισμένο.
Λένε για μένα
Λένε για μένα
Λένε για μένα
Λένε για μένα
είναι στιγμές που τα μάτια μου δακρύζουν
τα χρόνια που περνάνε τα όνειρα μου ξεκληρίζουν
σαθρά θεμέλια της μοίρας μου στηρίζουν
και έρωτες εφήμερα βραδιά μου γεμίζουν
ψάχνω τον τρόπο τη μοίρα μου να αλαξω
να σπάσω και να φτάξω το παρελθόν να κάψω
Ο κοσμος ομως εχει χασει την ουσια
Λενε για μενα και δε δινω σημασια
Τα ρούχα μου μυρίζανε καπνούς και αλκοόλ
γυναίκες που χανόντουσαν μεσα σ’ ένα τσιγάρο
στη σκέψη μου τις έπαιρνα και πλήρωνα γι’ αυτό
λένε για μένα οι όμορφες δεν ξέρω που τραβάω.
Λένε για μένα
Λένε για μένα
Λένε για μένα
Λένε για μένα
Λένε για μένα
Λένε για μένα
όλα τα χρόνια μα η ίδια ιστορία
Λενε για μενα και δε δινω σημασια
όλα τα χρόνια μα η ίδια ιστορία
Λένε για μένα
Λενε για μενα και δε δινω σημασια
Λένε για μένα
Λένε για μένα
Λένε για μένα
Λένε για μένα
Λένε για μένα