Waar de zon heen gaat om te sterven,
waar de wind uitrust,
daar zijn alle woorden
van hem die verliefd is geweest
en alles wat er geweest is,
niet is vergeten.
En ik zal wachten tot zonsondergang,
ook de wind moet voorbijgaan.
Ik zal me laten meevoeren
naar waar de woorden geboren worden.
Ik zal jouw woorden zoeken,
ik wil ze naar je terugbrengen.
Het is niet eerlijk dat een vrouw,
uit angst om fouten te maken,
niet verliefd kan worden
en zich tevreden moet stellen
met een verhaal dat altijd hetzelfde is,
met een leven in haar dromen.
Waar de zon heen gaat om te sterven,
waar de wind uitrust,
heb ik zo veel mensen ontmoet
die in een zee van woorden
en te midden van zoveel verwarring
nog steeds in de liefde geloven.
Het is niet eerlijk dat een vrouw,
uit angst om fouten te maken,
niet verliefd kan worden
en zich tevreden moet stellen
met een verhaal dat altijd hetzelfde is,
met een leven om te vergeten.
En zich tevreden moet stellen
met een verhaal dat altijd hetzelfde is,
met een leven om te vergeten.