Le pont Mirabeau [Dutch translation]

Onder Pont Mirabeau passeert de Seine

en onze liefde,

hoe moet ik er aan wennen,

pas na verdriet leer je de vreugde kennen.

De avond valt, de klokken slaan,

de dagen verglijden en ik blijf staan.

We leunden er over de balustrade

en onder ons,

onder ons stroomt het water

en wat onze ogen zien laat zich niet raden.

De avond valt, de klokken slaan,

de dagen verglijden en ik blijf staan.

Liefde vergaat, spoelt weg zoals het water,

liefde spoelt weg,

wat is het leven traag en

wat zijn onze verwachtingen beschamend!

De avond valt, de klokken slaan,

de dagen verglijden en ik blijf staan.

De tijd verstrijkt, de dagen, weken, maanden.

Liefde en tijd

laten zich niet herhalen.

Onder Pont Mirabeau passeert het water.

De avond valt, de klokken slaan,

de dagen verglijden en ik blijf staan.